Krótka historia
Pierwszy kościół na wzgórzu Ludgate Hill powstał już w IV wieku naszej ery, jednak obecna katedra jest czwartą budowlą sakralną w tym miejscu. Poprzednia gotycka katedra została doszczętnie zniszczona w Wielkim Pożarze Londynu w 1666 roku.
Obecna katedra została zaprojektowana przez wybitnego architekta Sir Christophera Wrena, a budowa trwała od 1675 do 1710 roku. Co warte podkreślenia – była to pierwsza anglikańska katedra zaprojektowana od podstaw po reformacji.
W nocy z 29 na 30 grudnia 1940 roku doszło do jednego z najintensywniejszych bombardowań – zwanego dziś Drugim Wielkim Pożarem Londynu. Okolice katedry zostały poważnie zniszczone, wiele budynków w City of London spłonęło. Katedra była otoczona ogniem, a ogień zbliżył się niebezpiecznie blisko murów świątyni.
Wbrew pozorom, ocalenie katedry nie było wyłącznie dziełem przypadku. W budynku znajdował się specjalny zespół St. Paul’s Watch – ochotników, którzy pełnili dyżury na dachu i w krypcie, szybko gasząc pożary wywołane zapalającymi bombami. Jeden z członków tej grupy miał powiedzieć: „Jeśli spadnie bomba na katedrę – to razem z nami, którzy stoimy na dachu”.
Architektura
Katedra św. Pawła (St Paul’s Cathedral) to jedno z najwybitniejszych dzieł architekta sir Christophera Wrena, zbudowana w stylu barokowym po wielkim pożarze Londynu w 1666 roku. Budowę rozpoczęto w 1675 roku, a zakończono w 1710.
W czasach jej ukończenia był to najwyższy budynek w Londynie, a imponująca kopuła o wysokości 111 metrów dominowała nad panoramą miasta przez ponad 250 lat. Była to druga co do wysokości konstrukcja sakralna na świecie – zaraz po Bazylice św. Piotra w Watykanie – i pozostaje jedną z największych kopuł na świecie do dziś.
Kopuła wsparta jest na trójpoziomowej strukturze, której centralna część – Galeria Szeptów (Whispering Gallery) – znana jest z niezwykłej akustyki. Katedra imponuje również ogromnym wnętrzem, bogato zdobionym freskami, rzeźbami oraz marmurowymi detalami.
Wielcy Brytyjczycy spoczywający w katedrze św. Pawła
W katedrze św. Pawła w Londynie od końca XVII wieku chowani są wybitni Brytyjczycy, którzy zasłużyli się dla kraju w dziedzinie sztuki, nauki, polityki czy wojskowości. Tradycja ta rozpoczęła się po odbudowie świątyni według projektu Sir Christophera Wrena, po wielkim pożarze Londynu z 1666 roku.
Wśród pochowanych w krypcie katedry znajdują się m.in.:
– Admirał Horatio Nelson (1758–1805), bohater bitwy pod Trafalgarem,
– Książę Wellington (1769–1852), zwycięzca pod Waterloo,
– Sir Christopher Wren (1632–1723), sam architekt katedry,
– Florence Nightingale (1820–1910), pionierka nowoczesnego pielęgniarstwa,
– William Blake (1757–1827), poeta, malarz i wizjoner,
– Alexander Fleming (1881–1955), odkrywca penicyliny.
Obecność ich grobów w tym miejscu czyni katedrę nie tylko świątynią religijną, ale i narodowym mauzoleum Brytyjczyków.
Arthur Wellesley
1st Duke of Wellington
1 maja 1769 – 14 września 1852
Zwycięzca bitwy pod Waterloo, pokonał Napoleona w 1815 roku; premier Wielkiej Brytanii, jeden z największych dowódców wojskowych w historii.
Sir Alexander Fleming
6 sierpnia 1881 – 11 marca 1955
Odkrywca penicyliny w 1928 roku; rewolucjonizował medycynę i zapoczątkował erę antybiotyków; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny.
Admiral
Lord Horatio Nelson
29 września 1758 – 21 października 1805
Bohater bitew morskich, dowódca brytyjskiej floty podczas wojen napoleońskich, zwycięzca bitwy pod Trafalgarem, gdzie zginął.
Wspaniałe rzeźby w Katedrze św. Pawła w Londynie – historia zaklęta w kamieniu
Rzeźby w katedrze przedstawiają bohaterów narodowych, biblijne sceny, anioły, alegorie cnót, a także żołnierzy, marynarzy i duchownych. Wiele z nich powstało jako pomniki nagrobne, jednak ich kompozycja i wykonanie sprawiają, że są czymś znacznie więcej niż tylko epitafiami – to dzieła sztuki o ogromnym ładunku emocjonalnym.
Można godzinami podziwiać kamienne szaty, misterne detale zbroi czy wyraz twarzy pełen zadumy, odwagi lub pokory. Każda rzeźba jest inna – ma swój charakter i historię. I choć wykonane z zimnego kamienia, potrafią poruszyć serce.
Światło, które maluje
Wnętrze katedry ożywa dzięki światłu wpadającemu przez ogromne okna – to właśnie ono wydobywa fakturę kamienia i podkreśla subtelne detale każdej postaci. Gdy promienie słońca łagodnie przesuwają się po marmurowych i alabastrowych powierzchniach, rzeźby zdają się ożywać – cienie tańczą po twarzach, fałdach ubrań i skrzydłach aniołów.
To niezwykłe doświadczenie estetyczne – warto usiąść w ciszy, spojrzeć w górę i pozwolić oczom chłonąć tę piękną grę światła i formy.
Malarstwo w Katedrze św. Pawła – duch i kolor w sercu Londynu
Jednym z najbardziej znanych przykładów malarstwa w katedrze są malowidła kopuły autorstwa Sir Jamesa Thornhilla – jednego z najwybitniejszych brytyjskich malarzy barokowych. Jego dzieło to seria ośmiu wielkoformatowych scen przedstawiających życie św. Pawła, które pokrywają wnętrze monumentalnej kopuły.
Co ciekawe, Thornhill wykonał te malowidła techniką grisaille – czyli w odcieniach szarości – aby imitować rzeźbę i nadać scenom powagę oraz monumentalność. Mimo braku kolorów, obrazy są pełne ruchu, dramaturgii i głębokiej ekspresji. Dzięki swojej precyzji i kompozycji przyciągają wzrok i wzbudzają podziw.
Galeria Katedry św. Pawła – Piękno, które przemawia obrazem
Zapraszamy do obejrzenia wyjątkowej galerii zdjęć Katedry św. Pawła – jednego z najważniejszych symboli Londynu. Zobacz monumentalną kopułę, zachwyć się detalami barokowej fasady i odkryj magiczne wnętrze pełne światła, rzeźb i sztuki sakralnej. Każde zdjęcie opowiada własną historię – od imponujących przestrzeni głównej nawy po ciche zakątki Krypty i Galerii Szeptów. Zajrzyj do środka – być może to właśnie obraz przekona Cię, by odwiedzić to miejsce osobiście.
Podsumowanie wizyty w Katedrze św. Pawła
Katedra św. Pawła to bez wątpienia najpiękniejszy budynek sakralny w Londynie – ikona barokowej architektury i duchowy punkt orientacyjny miasta. Jej monumentalne kolumny ustępują wielkością jedynie tym z Watykanu, a harmonijne proporcje i kunszt detali robią ogromne wrażenie – nie tylko na osobach wierzących.
Warto obejść katedrę dookoła – prezentuje się doskonale z każdej strony, o każdej porze dnia, a także po zmroku, kiedy odpowiednie oświetlenie wydobywa piękno jej fasady. Wstęp do wnętrza jest płatny, jednak zdecydowanie warto wejść. W centralnej części wznosi się ogromna kopuła pokryta zachwycającymi malowidłami, a układ przestrzeni wewnątrz tworzy klasyczny plan krzyża z rozchodzącymi się nawami bocznymi. W nich podziwiać można wyjątkowe rzeźby i pomniki, poświęcone wybitnym postaciom.
Szczególnie warte odwiedzenia są krypty – miejsce spoczynku bohaterów narodowych i światowych sław, takich jak admirał Horatio Nelson czy książę Wellington. Na zwiedzających czeka audioprzewodnik (dostępny w wielu językach, choć niestety nie w języku polskim) oraz słuchawki, które ułatwiają samodzielne poznawanie historii tego miejsca.
Rekomendujemy przybycie tuż przed otwarciem – około godziny 8:00 – gdy jest jeszcze spokojnie i bez tłumów, co pozwala na wygodne zwiedzanie i wykonanie klimatycznych zdjęć. Po godzinie 11:00 wzrasta liczba grup turystycznych, co może utrudnić odbiór atmosfery miejsca.
Nie zapomnij zajrzeć do podziemnego sklepiku z pamiątkami – wyjątkowe krzyże wykonane metodą witrażu stanowią piękną, symboliczną pamiątkę z wizyty w tym niezapomnianym miejscu.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.