Kategoria: atrakcje

  • crossness pumping station

    crossness pumping station

    Crossness Pumping Station, nazywana także „katedrą przemysłu”, to niezwykłe muzeum zlokalizowane w południowo-wschodnim Londynie, które oferuje unikalny wgląd w historię brytyjskiej inżynierii wodno-kanalizacyjnej. To jedno z najważniejszych miejsc związanych z wiktoriańskim systemem kanalizacyjnym, które do dziś zachwyca swoim architektonicznym pięknem i technologicznym geniuszem.

    Atrakcyjność[star_rating rating=”5″]
    Czas zwiedzania[star_rating rating=”5″]
    Cena[star_rating rating=”4″]

    Historia

    Trzeba ci wiedzieć, że wszystkie nieczystości komunalne z Londynu i innych miast nad rzeką Tamizą były odprowadzane do tej rzeki. Zgodnie z teorią miały odpływać wraz z wodą do morza. Jednak morze przy ujściu Tamizy jest nieznośne i dwa razy w ciągu dnia ma przypływy i odpływy. Powodowało to, że nieczystości były z powrotem wpychane do miasta.

    Ma początku XIX w liczba mieszkańców Londynu to tylko milion, lecz już w połowie tego wieku liczba mieszkańców Londynu przekraczała 3miliony ludzi.

    London Population by Year

    Z tego powodu Tamiza nie nadawała się już jako nośnik odprowadzania nieczystości. Była to rzeka gówna. W połowie XIX wieku doprowadziło do tzw. „Wielkiego Smrodu” (The Great Stink). Sytuacja ta była tak poważna, że parlament musiał zamknąć swoje obrady z powodu fetoru unoszącego się nad rzeką. To właśnie wtedy Sir Joseph Bazalgette, inżynier o ogromnej wizji, zaprojektował nowoczesny system kanalizacyjny, który do dziś jest uważany za arcydzieło inżynierii.

    Crossness Pumping Station było jednym z kluczowych elementów tego systemu. Służyło ono do pompowania ścieków z południowej części Londynu do estuaru Tamizy, skąd mogły one być bezpiecznie usunięte. Pomimo zamknięcia obiektu w latach 50. XX wieku, stacja została później poddana gruntownej renowacji i przekształcona w muzeum, które obecnie przyciąga tysiące turystów i miłośników historii techniki.

    Budynek

    Crossness Pumping Station to jeden z najpiękniejszych przykładów wiktoriańskiej architektury przemysłowej. Budynek główny, zwany „Engine House”, zachwyca swoją neogotycką formą i bogactwem detali architektonicznych. Wnętrze stacji jest równie imponujące – zwiedzający mogą podziwiać pięknie zdobione żeliwne filary, balustrady oraz inne elementy, które czynią z tego miejsca prawdziwe dzieło sztuki.

    W centrum uwagi znajduje się ogromna sala maszynowni, gdzie zlokalizowane są cztery potężne maszyny parowe. Maszyny te, znane jako „Prince Consort”, „Victoria”, „Albert Edward” i „Alexandra”, były sercem całego systemu i potrafiły pompować olbrzymie ilości ścieków przy pomocy technologii parowej. Choć tylko jedna z nich jest obecnie sprawna, jej działanie podczas specjalnych wydarzeń stanowi niezwykłe widowisko i pozwala zrozumieć, jak ogromnym osiągnięciem była praca tego obiektu w XIX wieku.

    co zobaczysz?

    Podczas wizyty w Crossness Pumping Station możesz zanurzyć się w historii i odkryć, jak wyglądało życie w wiktoriańskim Londynie, a także jak ogromny wpływ miały innowacje techniczne na poprawę jakości życia mieszkańców. Możesz zwiedzać imponujące wnętrza maszynowni, podziwiać precyzyjnie odrestaurowane maszyny oraz dowiedzieć się więcej o historii londyńskiego systemu kanalizacyjnego poprzez interaktywne wystawy.

    Dla wielu odwiedzających główną atrakcją jest możliwość zobaczenia w akcji jednej z maszyn parowych. W określone dni w roku organizowane są pokazy działania maszyny „Prince Consort”, podczas których maszyna ta zostaje wprawiona w ruch, co pozwala poczuć potęgę XIX-wiecznej technologii.

    Przykładowe eksponaty.

    Muzeum poświęcone jest pompom napędzanym sprężoną parą, jednak założyciele muzeum postaralali się o wiele innych atrakcji. Mimo, że wszystkie wiele lat to w dalszym ciągu są sprawne i na żywo może przekonać się kunszcie dawnych inżynierów.

    londyn-turysta-muzeum-crossness-pumping-station-bus

    ROUTEMASTER RML

    Na terenie Crossness można również zobaczyć zabytkowy autobus, który jest kolejnym świadectwem dawnej technologii transportu. Autobus ten jest doskonałym uzupełnieniem historycznej wycieczki, oferując podróż w czasie do epoki, kiedy Londyn dopiero zaczynał przekształcać się w nowoczesną metropolię.

    Kursuje on w niedziele, kiedy są dni otwarte muzeum z dworca Elizabeth Line co pół godziny.

    Kolejka wąskotorowa.

    Na terenie muzeum działa wąskotorowa kolejka, która niegdyś służyła do transportu węgla do kotłowni. Obecnie kolejka ta została odrestaurowana i przewozi zwiedzających na krótkiej trasie, co stanowi atrakcję samą w sobie, szczególnie dla rodzin z dziećmi.

    Można jeździć tam i z powrotem.

    Wykłady

    Bardzo ciekawe występy na temat czystości wody i jej ochrony.

    kino

    Na początku zwiedzania Crossness Pumping Station, odwiedzający są zaproszeni do małego kina, które stanowi wstęp do dalszej części wycieczki. W tym przytulnym pomieszczeniu wyświetlane są slajdy i krótkie filmy, które wprowadzają w historię walki z zanieczyszczeniem w XIX-wiecznym Londynie. Przedstawione materiały obrazują skalę problemu, jakim były ścieki wpływające do Tamizy, oraz wyjaśniają, dlaczego konieczne było stworzenie nowoczesnego systemu kanalizacyjnego.

    podsumowanie

    Muzeum to wywarło na mnie ogromne wrażenie. Nie zapomnę tej wizyty do końca życia.

    Zwiedzanie Crossness Pumping Station wiąże się z koniecznością zachowania szczególnych środków ostrożności. Ze względu na charakter obiektu, odwiedzający muszą nosić kaski i okulary ochronne, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo. Jedną z głównych atrakcji jest wciąż działająca, monumentalna pompa parowa, której imponujące rozmiary i potężne działanie robią ogromne wrażenie na zwiedzających. Budynek składa się z kilku pięter, po których poruszają się goście, co może stanowić wyzwanie dla osób z lękiem wysokości.

    Wyjątkową cechą tego muzeum jest to, że funkcjonuje ono bardziej jak czynny zakład przemysłowy niż tradycyjna placówka muzealna. Praca maszyn i autentyczna atmosfera miejsca dodają zwiedzaniu autentyczności i pozwalają poczuć ducha minionej epoki. Obsługa muzeum ubrana jest w stroje minionej epoki, jest niezwykle pomocna i chętnie dzieli się swoją wiedzą, opowiadając fascynujące historie związane z historią obiektu.

    Na terenie Crossness Pumping Station znajduje się także kawiarnia, w której można odpocząć i skosztować ciast, oraz sklepy z pamiątkami, które bardziej przypominają pchli targ niż typowe sklepy muzealne. W tych nietypowych punktach sprzedaży można nabyć oryginalne eksponaty i unikalne pamiątki, co dodatkowo wzbogaca doświadczenie zwiedzania tego wyjątkowego miejsca.

    UWAGA ! wszystkie wizyty muszą być wcześniej zarezerwowane.

    Chciałbym serdecznie podziękować za udostępnienie mi darmowego wejścia do Crossness Pumping Station. Była to dla mnie niezwykła okazja, aby z bliska doświadczyć tego wyjątkowego miejsca i zanurzyć się w fascynującej historii wiktoriańskiej inżynierii. Jestem wdzięczny za możliwość podzielenia się moimi wrażeniami i mam nadzieję, że moja relacja przyczyni się do zainteresowania innych tym niesamowitym muzeum. Dziękuję za gościnność i wsparcie.

    Jak dojechać?

    Southmere Lake – 177, 229, 244, 301, 401, 472 i N1

    Abbey Wood – Elizabeth line, Thameslink, southeastern

    The Old Works
    Thames Water STW
    Bazalgette Way
    Londyn SE2 9AQ

  • british museum

    british museum

    British Museum to jedno z najważniejszych muzeów na świecie, znane z ogromnej i różnorodnej kolekcji artefaktów, które ilustrują historię i kulturę ludzkości od jej początków po współczesność. Jest to jedno z muzeów, na które Anglicy mówią: must be. Musisz tam być. Jeśli planujesz odwiedzić Londyn na przynajmniej dwa dni to musisz zaplanować sobie 2h na obejrzenie zbiorów tego muzeum. Dwie godziny to jest takie minimum, ponieważ muzeum:

    • posiada około 8 milionów obiektów w swoich zbiorach. Kolekcja ta obejmuje różnorodne artefakty, w tym rzeźby, monety, ceramikę, tekstylia, mumię, malowidła, dokumenty i wiele innych przedmiotów.
    • Zazwyczaj muzeum eksponuje kilka tysięcy przedmiotów jednocześnie.
    • ma również bogatą bibliotekę, której zbiory liczą około 2 miliony książek i innych materiałów drukowanych. Biblioteka jest jedną z największych bibliotek muzealnych na świecie, specjalizującą się w historii sztuki, archeologii, historii, antropologii i innych dziedzinach związanych z badaniami muzealnymi.

    Historia

    • 1759: Muzeum zostało oficjalnie otwarte dla publiczności w budynku przy Great Russell Street w Londynie. Było to pierwsze ogólnodostępne muzeum narodowe na świecie, które oferowało bezpłatny wstęp dla wszystkich odwiedzających.
    • 1852-1857: Przeprowadzono rozbudowę budynku muzeum, w tym budowę głównej sali – King’s Library, która stała się centralnym punktem muzeum.
    • 2000: Ukończono przebudowę i modernizację Great Court, w tym zbudowano nową, ogromną szklaną kopułę, która stała się jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów muzeum.

    Budynek

    londyn-turysta-muzeum-british-front
    londyn-turysta-muzeum-british (20)

    Budynek British Museum to kompleks architektoniczny złożony z wielu galerii i pomieszczeń, który zapewnia przestrzeń do ekspozycji ogromnej kolekcji muzealnej. Jest naprawdę ogromny.

    • Klasyczna architektura: Budynek British Museum, zlokalizowany przy Great Russell Street w Londynie, jest przykładem architektury neoklasycystycznej, zaprojektowanej przez Sir Roberta Smirke’a, który rozpoczął jego budowę w 1823 roku.
    • Imponująca fasada: Fasada muzeum charakteryzuje się imponującym portykiem z 44 kolumnami w stylu jońskim, które nawiązują do klasycznych świątyń greckich, podkreślając jego monumentalność i prestiż.
    • British Museum ma łącznie 5 poziomów, wliczając w to poziom piwnicy, parter oraz trzy piętra nadziemne.
    • British Museum zajmuje powierzchnię około 92 000 metrów kwadratowych. Jest to ogromna przestrzeń, która pozwala na prezentację wielu różnorodnych kolekcji i organizację wystaw tymczasowych oraz stałych.
    • Około 3,5 kilometra powierzchni wystawienniczej jest dostępne dla zwiedzających, co czyni British Museum jednym z największych muzeów na świecie pod względem przestrzeni ekspozycyjnej.
    • Centralnym punktem muzeum jest Great Court, który jest przestrzenią publiczną i oferuje łatwy dostęp do wielu głównych galerii. Jest to największy zadaszony dziedziniec w Europie i kluczowy element architektoniczny budynku.
    londyn-turysta-muzeum-british (8)

    co zobaczysz?

    W celu efektywnego zarządzania i prezentowania swoich zbiorów, muzeum jest podzielone na różne działy tematyczne i geograficzne. Oto główne działy i sekcje w British Museum:

    • Starożytny Egipt i Sudan – Kolekcje obejmują wszystko, od starożytnych mumii po monumentalne rzeźby, hieroglify i codzienne przedmioty z życia starożytnych Egipcjan.
    • Starożytna Grecja i Rzym – Sekcja zawiera rzeźby, ceramikę, monetę i inne artefakty z Grecji i Rzymu, ukazując rozwój sztuki i kultury w tych cywilizacjach.
    • Bliski wschód – Kolekcja obejmuje artefakty z Mezopotamii, Asyrii, Babilonii, Persji i innych starożytnych cywilizacji Bliskiego Wschodu.
    • Azja – Zbiór dzieł sztuki, rzeźb, ceramiki i tekstyliów z Chin, Indii, Japonii, Korei i innych krajów azjatyckich.
    • Afryka, oceania i Ameryki – Kolekcje sztuki i artefaktów z Afryki, Oceanii oraz obu Ameryk, pokazujące różnorodność kultur i sztuki tych regionów.
    • Monety i medale – Kolekcja monet, medali i innych środków płatniczych z różnych okresów i regionów

    Przykładowe eksponaty.

    Każdy eksponat jest bardzo ciekawy, posiada ciekawą historię. Nie jestem w stanie opisać wszystkich. Z długiej listy nie wybrałem też najciekawszych – tylko losowo znalazłem kilka które chciałbym pokazać. Na pierwszy rzut oka nieciekawe i niezbyt okazałe, ale gdy pozna się ich historię – zapadają w pamięci.

    Plastered skull from jericho.

    Gipsowana czaszka z Jerycho. Pochodzi z czasów 7000 – 6000 p.n.e czyli z czasów neolitycznych. Jerycho to wielka rolnicza osada w pobliżu rzeki Jordan.

    Ludzka czaszka była pokrywana gipsem aby odtworzyć rysy twarzy. Pokrywane kolorami, aby symulować kolor skóry. Zamiast oczu umieszczone muszelki.

    Czaszki często były oddzielane od ciał, które grzebano pod podłogami domów lub w wspólnych miejscach pochówku. Sugeruje to złożone rytuały związane z traktowaniem zmarłych, gdzie czaszki były przechowywane i wystawiane, prawdopodobnie jako symbole pochodzenia lub statusu.

    Być może właściciel takiej czaszki – członek rodziny – dziedziczył wszystko po swoim przodku. Taki dowód – zamiast testamentu.

    Corinthian terracotta figure

    Korynckie figurki z wypalanej gliny. Korynt, jedno z najważniejszych miast starożytnej Grecji, słynął z bogatej kultury artystycznej i rzemiosła. Figurki wykonane były z terakoty, czyli wypalanej gliny, co pozwalało na masową produkcję. Figurki były często malowane jaskrawymi kolorami, które z czasem wyblakły. Powstały około 380 lat p.n.e.

    Przedstawiały różnorodne postaci i sceny, w tym aktorów teatralnych, którzy często pojawiali się w komicznych i satyrycznych rolach. Jednym z popularnych motywów były figury z wyolbrzymionymi fallusami, co wiązało się z kultami płodności i bogiem Dionizosem.

    Figurki te sprzedawane były jako amulety ochronne lub wywołujące płodność. Ale głównie służyły jako elementy reklamy sztuki teatralnej. Metody te są stosowane do dnia dzisiejszego – gdzie sprzedawane są zabawki popularnych filmów.

    Glass dropper-flask a secutor helmet

    Szklany kroplomierz w kształcie hełmu secutora jest niezwykłym artefaktem z okresu Cesarstwa Rzymskiego.

    Kolba ma formę hełmu secutora, który był jednym z typów hełmów noszonych przez gladiatorów w starożytnym Rzymie. Secutorzy byli uzbrojeni w ciężkie zbroje i walczyli głównie z retiariusami, którzy używali sieci i trójzębu. Kształt hełmu miał być aerodynamiczny, ułatwiający poruszanie się i ochronę przed ciosami.

    Charakterystyczną cechą tej kolby jest tzw. „wężowa nić” – ozdobny wzór stworzony przez nałożenie na powierzchnię szkła cienkiej, spiralnie zwiniętej nici ze szkła w kontrastującym kolorze. Taki zdobniczy efekt nadawał przedmiotowi wyjątkowego wyglądu i był oznaką wysokiego kunsztu artystycznego.

    Tego typu kolby-kroplomierze mogły być używane do przechowywania i dozowania płynów, prawdopodobnie perfum lub olejków. Precyzyjny kształt umożliwiał kontrolowane dozowanie zawartości, co było istotne przy używaniu cennych substancji.

    Mummy case Artemidorus

    Opakowanie mumii Artemidorus’a zabalsamowane szczątki mężczyzny pochodzą z okresu rzymskiego w Egipcie około IIw n.e.

    Mumia jest to słowo średniowieczne pochodzenia arabskiego i odnosiło się do naturalnie występującej substancji smołowej. Słowo mumia nabrało też znaczenia wraz z rozpowszechnieniem się opowieści o klątwie i o ożywaniu zabalsamowanych zwłok. Jest to określenie dla potwora. Dlatego Brytyjskie Muzeum stara się nie używać słowa mumia aby oddać cześć ludzkim szczątkom.

    Mumia Artemidorosa jest szczególnie interesująca ze względu na portret umieszczony na jej wierzchu, który został wykonany techniką enkaustyczną (farby woskowe). Portret przedstawia mężczyznę z krótkimi, ciemnymi włosami, brodą i młodzieńczym wyrazem twarzy. Portret jest w stylu rgrecko-rzymskim. Portrety były często umieszczane na mumiach, aby zapewnić zmarłemu identyfikację w zaświatach.

    Mumia Artemidorosa posiada także dekoracje i inskrypcje w języku greckim, co wskazuje na synkretyzm kulturowy w Egipcie w tamtym okresie. Imię „Artemidoros” jest greckie, co sugeruje, że zmarły mógł być pochodzenia grecko-egipskiego.

    Mumia Artemidorosa jest doskonałym przykładem kulturowego synkretyzmu, łączącym w sobie egipskie tradycje pogrzebowe z grecko-rzymskim stylem artystycznym. Ukazuje, jak różne kultury przenikały się i wpływały na siebie w starożytnym Egipcie.

    londyn-turysta-muzeum-british-trumna-pensehora
    londyn-turysta-muzeum-british-mumia

    podsumowanie

    Kilka uwag dla zwiedzających Muzeum brytyjskie pierwszy raz.

    • muzeum jest całkowicie za darmo (prócz wybranych wystaw), ale w związku, że muzeum cieszy dużym zainteresowaniem – wprowadzono obowiązkową rejestrację. Trzeba koniecznie ją dokonać na stronie internetowej.
    • wcześniej napisałem, że długość trasy zwiedzającej to około 3,5 km i jeśli nigdzie się nie zatrzymasz to aby przejść całe muzeum potrzeba minimum godzinę. Dlatego zaplanuj sobie 2 godziny zwiedzania.
    • artefaktów jest do zobaczenia kilkanaście tysięcy, dlatego dobrze jest sobie poczytać wcześniej na temat muzeum i wystawianych eksponatów, wypisać kilka artefaktów i postarać się je odszukać
    • dobrze jest też wziąść mapę muzeum przy wejściu – za dobrowolną darowiznę i z jej pomocą poruszać się po labiryncie korytarzy
    • w muzeum jest też pizzeria i można zarezerwować stolik aby można było odpocząć
    • polecam też wziąć coś zimnego do picia bo w niektórych salach jest klimat jak z Egiptu.

    Jak dojechać?

    British Museum (Stop OA) 14 lub British Museum (Stop W) 14

    Russell Square – Piccadilly
    Tottenham Court Road – Elizabeth Line, Central, Northern
    Holborn – Central, Piccadilly

    Great Russell Street
    London WC1B 3DG

  • jewel tower

    jewel tower

    londyn-turysta-atrakcje-museum-jewel-tower-02
    Atrakcyjność[star_rating rating=”4″]
    Czas zwiedzania[star_rating rating=”2″]
    Cena[star_rating rating=”3″]

    Jewel Tower, znany również jako Skarbiec, znajduje się obok Opactwa Westminsterskiego w Londynie. Jest to jeden z niewielu zachowanych elementów średniowiecznego pałacu westminsterskiego, będącego siedzibą królewską i parlamentarną od czasów średniowiecza aż do XVII wieku.

    Skarby którymi zarządzał monarcha w średniowiecznej anglii dzieliły się zasadniczo na trzy rodzaje.

    • Klejnoty Koronne: obejmowały insygnia królewskie używane podczas koronacji i innych ceremonii państwowych, takie jak korony, berła, miecze ceremonialne, pierścienie, i inne ozdoby. Były one symbolem władzy i suwerenności monarchy. Przechowywane w Tower.
    • Skarbiec królewski: zawierał gotówkę, złoto, srebro i inne kosztowności, które monarcha gromadził jako rezerwy finansowe. Te zasoby były wykorzystywane do finansowania wojsk, budów oraz innych wydatków państwowych. Przechowywane w różnych miejscach.
    • Osobiste kosztowności króla: Do tej kategorii zaliczały się różnego rodzaju cenne przedmioty, takie jak egzotyczne tkaniny, biżuteria, rzadkie minerały, i inne artefakty zgromadzone przez monarchów poprzez podboje, handel, i dyplomację. Skarby te król przeznaczał na prezenty lub łapówki. Najczęściej używanym elementem tego skarbu – zamiast gotówki – były srebrne talerze (bardziej poręczne) schowane w Jewel Tower.
    londyn-turysta-atrakcje-museum-jewel-tower-06

    Historia

    • Budowa i cel: Jewel Tower został zbudowany w latach 1365–1366 na polecenie króla Edwarda III. Początkowo służył jako magazyn królewskich skarbów, w tym klejnotów, dokumentów i innych kosztowności. Jego główną funkcją była ochrona wartościowych przedmiotów przed kradzieżą i zniszczeniem.
    • Architektura: Wieża ma trzy piętra i jest zbudowana z kamienia, co czyni ją odporną na pożary. Oryginalnie była otoczona fosą, co stanowiło dodatkową ochronę przed intruzami. Chociaż wieża została zbudowana w gotyckim okresie, niektóre elementy, takie jak półkoliste okna, wskazują na wpływy romańskie. Jest to interesujący przykład mieszanki stylów architektonicznych.
    • Zmiana funkcji: W XVIII wieku Jewel Tower została przekształcona na potrzeby Archiwum Izby Lordów, gdzie przechowywano ważne dokumenty parlamentarne. W XIX wieku służyła jako miejsce przechowywania standardów miar i wag.

    Zwiedzanie

    Muzeum: Obecnie wieża jest częścią English Heritage i funkcjonuje jako muzeum, które prezentuje historię pałacu westminsterskiego oraz samej wieży. Wewnątrz można zobaczyć wystawy dotyczące jej historii oraz rekonstrukcje dawnych komnat.

    Jewel Tower jest dostępna dla turystów, oferując różnorodne wystawy i edukacyjne materiały, które pomagają zrozumieć jej rolę w historii Anglii. Jest to miejsce, które warto odwiedzić, aby poczuć ducha średniowiecznej Anglii i zobaczyć, jak wyglądała ochrona królewskich skarbów przed wiekami.

    londyn-turysta-atrakcje-museum-jewel-tower-03

    Ciekawostki

    • Płatności za projekt zostały odnotowane na pergaminowym rulonie o długości 8 stóp i 6 cali (2,59 m).
    • Została zbudowana na ziemi należącej do sąsiedniego Opactwa Westminsterskiego. Opactwo potrzebowało sześciu lat, aby przekonać króla do zgody na rekompensatę za tę aneksję. William Usshborne, jeden z urzędników Edwarda, został obwiniony za to i gdy później udusił się na śmierć, jedząc rybę ze stawu w pałacu, mnisi argumentowali, że była to boska sprawiedliwość za jego rolę w tej sprawie.
    • Przetrwała wielki pożar: Jewel Tower jest jednym z niewielu budynków, które przetrwały wielki pożar w pałacu westminsterskim w 1834 roku, który zniszczył większość oryginalnej struktury pałacu.
    • Mury obronne: W okolicy Jewel Tower można zauważyć fragmenty oryginalnych murów obronnych, które kiedyś otaczały pałac westminsterski.
    • Filmowa lokalizacja: Jewel Tower pojawiła się w kilku filmach historycznych i dokumentalnych jako tło, co przyczyniło się do jej popularności jako zabytku turystycznego. James Bond –
    • Unikalne funkcje architektoniczne: Wieża posiada specjalne cechy, takie jak łukowate przejścia i zabezpieczone drzwi, które były niegdyś wzmocnione żelaznymi elementami, aby chronić przechowywane skarby.

    Podsumowanie

    Wieża ta chowa się między Westminister Aby i Parlamentem dlatego miejsce to nie jest odwiedzane przez tłumy turystów. Warto się tam wybrać z przewodnikiem, gdzie można usiąść na ławeczce i wysłuchać ciekawych historii od przewodnika – Londyn Turysta. Choć na chwilę w ciszy i spokoju przenieść się do średniowiecznej Anglii.

    londyn-turysta-atrakcje-museum-jewel-tower-04

    Jak dojechać?

    Abingdon Street (Stop L) 87, N3, N87 lub Parliament Square / Westminster Abbey 11, 148

    Westminster – Circle, District Line, Jubilee

    Westminster Pier – RB1, RB2, RB6, Thames River

  • pomniki

    pomniki

    W Londynie znajduje się ponad kilkaset pomników, choć dokładna liczba może się różnić w zależności od definicji „pomnika” i od tego, które instalacje są wliczane (np. rzeźby, tablice pamiątkowe, monumenty wojenne, itp.). Pomniki te obejmują szeroką gamę tematów, od historycznych postaci i wydarzeń po symboliczne i artystyczne instalacje.

    Aby dokładniej poznać te pomniki, warto odwiedzić strony takie jak Art UK i English Heritage, które katalogują wiele z tych obiektów i dostarczają szczegółowych informacji na temat ich historii i znaczenia.

    Zwiedzając Londyn, trudno nie zauważyć licznych pomników, które zdobią miasto. Warto zatrzymać się przy wielu z nich i zastanowić, jakie przesłanki skłoniły do ich powstania.

    Co Możemy Poznać Dzięki Pomnikom w Londynie:

    londyn-turysta-atrakcje-pomniki-nelson-column

    Historia Londynu i Wielkiej Brytanii:

    Pomniki upamiętniają kluczowe postaci, wydarzenia i momenty z brytyjskiej historii. Na przykład, Pomnik Nelsona przypomina o zwycięstwie admirała Horatio Nelsona w bitwie pod Trafalgarem, co jest ważnym elementem brytyjskiej historii morskiej. Pomniki wojenne w Londynie, takie jak Cenotaf na Whitehall, przypominają o poświęceniach w czasie obu wojen światowych.

    londyn-turysta-atrakcje-pomniki-szekspir

    Kultura i Sztuka:

    Pomniki często celebrują postacie z literatury, muzyki, sztuki i nauki, co pokazuje, jak bogata i różnorodna jest kultura brytyjska. Przykładem może być pomnik Szekspira w Leicester Square, który jest hołdem dla jednego z największych dramaturgów w historii.

    londyn-turysta-atrakcje-pomniki-pankhurs

    Społeczeństwo i Zmiany Społeczne:

    Wiele pomników odzwierciedla zmiany społeczne i wartości, które są ważne dla społeczeństwa. Na przykład pomnik Emmeline Pankhurst w Victoria Tower Gardens upamiętnia przywódczynię ruchu sufrażystek, który walczył o prawa wyborcze dla kobiet. Pomniki te przypominają o dążeniach do równości, sprawiedliwości i wolności.

    londyn-turysta-atrakcje-pomniki-armata

    Wspomnienie i Uczczenie:

    Pomniki służą również jako miejsca pamięci i refleksji. Londyńskie pomniki wojenne i tablice pamiątkowe są miejscami, gdzie ludzie mogą oddać hołd tym, którzy zginęli w służbie kraju lub w wyniku innych tragedii.

    Ewolucja Architektury i Sztuki Publicznej:

    Różnorodność stylów architektonicznych i artystycznych w pomnikach Londynu odzwierciedla zmieniające się trendy w sztuce i architekturze na przestrzeni wieków. Od klasycznych kolumn po nowoczesne instalacje, pomniki w Londynie pokazują, jak zmieniała się sztuka publiczna i jak różne style artystyczne były wykorzystywane do upamiętnienia różnych tematów.

    niektóre londyńskie pomniki:

    • commonwealth memorial gates

      commonwealth memorial gates

    • richard i the lionheart

      richard i the lionheart

    • boudica

      boudica

    • bomber command memorial

      bomber command memorial

  • muzea

    muzea

    Londyn jest domem dla imponującej liczby muzeów. Szacuje się, że w mieście znajduje się ponad 170 muzeów i galerii, co obejmuje zarówno duże, światowej sławy instytucje, jak i mniejsze, niszowe muzea.

    Te muzea przyciągają miliony turystów rocznie i oferują szeroką gamę eksponatów, od starożytnych artefaktów po współczesną sztukę. Londyn ma również wiele mniej znanych muzeów, które są dedykowane specyficznym tematom, takim jak muzea historii lokalnej, muzea nauki i technologii oraz muzea poświęcone znanym osobistościom.

    Większość muzeów w Londynie jest bezpłatna. Najbardziej znane z nich, takie jak British Museum, National Gallery i Tate Modern, oferują darmowy wstęp do swoich stałych wystaw. Dzięki temu zarówno mieszkańcy, jak i turyści mogą cieszyć się kulturą i dziedzictwem miasta bez obciążania budżetu

    Najbardziej Znane Muzea W Londynie:

    • bank of england museum

      bank of england museum

    • katedra św. pawła

      katedra św. pawła

    • science museum

      science museum

    • grant museum of zoology

      grant museum of zoology

    • crossness pumping station

      crossness pumping station

    • british museum

      british museum

    • jewel tower

      jewel tower

  • bomber command memorial

    bomber command memorial

    Pomnik Dowódcom Bombowców RAF, znany również jako RAF Bomber Command Memorial, znajduje się w Londynie, w Green Park. Pomnik został odsłonięty 28 czerwca 2012 roku przez królową Elżbietę II i upamiętnia członków Dowództwa Bombowego Królewskich Sił Powietrznych (RAF Bomber Command), którzy stracili życie podczas II wojny światowej.

    Pomnik przedstawia następujące elementy:

    1. Statua załogi bombowca:
      • Centralnym elementem pomnika jest rzeźba przedstawiająca siedmiu członków załogi bombowca Lancaster w naturalnej wielkości. Postacie wyglądają, jakby dopiero co wróciły z misji bojowej, co symbolizuje odwagę i poświęcenie lotników.
    2. Konstrukcja:
      • Rzeźba znajduje się pod klasycznym portykiem z sześcioma kolumnami, wykonanym z Portland stone. Cała struktura ma elegancki i monumentalny charakter.
    3. Napis:
      • Na pomniku widnieje dedykacja: „W upamiętnieniu ponad 55 573 członków Dowództwa Bombowego Królewskich Sił Powietrznych, którzy oddali swoje życie w obronie wolności 1939-1945”.
    4. Dach z aluminiowego stopu:
      • Dach pomnika został wykonany z aluminium pochodzącego z wraku bombowca Handley Page Halifax LW682, który został zestrzelony nad Belgią w 1944 roku. Jest to hołd dla tych, którzy zginęli w czasie misji.

    Pomnik jest wyrazem uznania i szacunku dla ogromnego poświęcenia i odwagi lotników RAF, którzy uczestniczyli w kampanii bombardowań podczas II wojny światowej, a także hołdem dla wszystkich, którzy zginęli w tej służbie.

    Dlaczego Pomnik postawiono tak późno?

    W początkowej fazie drugiej wojny światowej Trzecia Rzesza miała najsilniejszą armię na świecie. Przewagę mieli nie tylko na lądzie, ale i w powietrzu. Dokonywali nalotów na Anglię prawie bez konsekwencji. W każdej potyczce ginęło wielu pilotów Brytyjskich i krajów sprzymierzonych. Morale były tak niskie, że aby brać udział w obronie powietrznej Anglii wielu pilotów nadużywało alkohol. Cały czas musieli się liczyć, że nie wrócą z akcji.

    Sytuacja zmienia się gdy Ameryka przystępuje do wojny. Zasila wojska RAF’u wieloma maszynami. Zaczyna brakować pilotów – dlatego do Brytyjskiego wojska zaciągają się Polscy piloci i pilotki. Od tej pory szala zwycięstwa przechyla się na stronę wojsk sprzymierzonych. Niemieckie Luftwaffe praktycznie przestaje istnieć. Teraz to Wielka Brytania niszczy obiekty wojskowe na terenie Niemiec.

    Winston Churchill podejmuje decyzję aby zbombardować całe miasta Niemieckie. Podyktowane to było demonstracją siły wywarcia presji i chęcią szybszego zakończenia wojny. Jednak Adolf Hitler nie dopuszczał myśli aby Rzesza się poddała. Efekt był odwrotny od zamierzonego. Prasa niemiecka nagłaśniała incydenty nalotów na miasta i śmierć ludności cywilnej zawyżając liczbę poległych mężczyzn, kobiet i dzieci. Wiele niemieckich rodzin emigrowało do większych miast aby się schować przed bombardowaniami. Sądzili, że wielkie miasta są bardziej zabezpieczone przed nalotami i myśleli, że Anglicy oszczędzą miejscowości pełne antycznych budowli i historycznych pomników.

    Największy nalot bombowy na Niemcy podczas II wojny światowej miał miejsce w dniach 13-15 lutego 1945 roku. Był to nalot na Drezno przeprowadzony przez brytyjskie i amerykańskie siły lotnicze. W ciągu tych trzech dni miasto zostało zaatakowane przez około 1300 samolotów, które zrzucały bomby zapalające i burzące. Nalot spowodował ogromne zniszczenia i ogień, a tysiące ludzi straciło życie. W jedynym bunkrze w mieście ciała ludzi się roztopiły od wysokiej temperatury. Wiele osób chciało się schować przed płomieniami w fontannach z wodą, aby za chwilę się w nich ugotować. Pomimo kontrowersji dotyczących skali zniszczeń i liczby ofiar, jest to uznawane za jeden z najbardziej katastrofalnych nalotów bombowych w historii. Niemcy podają liczbę 200 000 poległych cywilów, lecz międzynarodowa organizacja badająca tę katastrofę podają liczbę 25 000 zabitych cywilów.

    Opinia publiczna była tak bardzo oburzona tymi wydarzeniami, że Winston Churchill wraz z armią chcieli zatuszować działania Lotnictwa w czasie II Wojny światowej. Doszło nawet do sytuacji, gdy na koniec wojny – premier w podziękowaniu odczytywał listę wszystkich formacji wojskowych – pominął poświęcenie 55 573 załóg samolotów z Wielkiej Brytanii.