Kategoria: atrakcje

  • Katedra św. Pawła

    Katedra św. Pawła

    londyn-turysta-katedra-sw-pawla-bing-generator

    Krótka historia

    Pierwszy kościół na wzgórzu Ludgate Hill powstał już w IV wieku naszej ery, jednak obecna katedra jest czwartą budowlą sakralną w tym miejscu. Poprzednia gotycka katedra została doszczętnie zniszczona w Wielkim Pożarze Londynu w 1666 roku.

    Obecna katedra została zaprojektowana przez wybitnego architekta Sir Christophera Wrena, a budowa trwała od 1675 do 1710 roku. Co warte podkreślenia – była to pierwsza anglikańska katedra zaprojektowana od podstaw po reformacji.

    W nocy z 29 na 30 grudnia 1940 roku doszło do jednego z najintensywniejszych bombardowań – zwanego dziś Drugim Wielkim Pożarem Londynu. Okolice katedry zostały poważnie zniszczone, wiele budynków w City of London spłonęło. Katedra była otoczona ogniem, a ogień zbliżył się niebezpiecznie blisko murów świątyni.

    Wbrew pozorom, ocalenie katedry nie było wyłącznie dziełem przypadku. W budynku znajdował się specjalny zespół St. Paul’s Watch – ochotników, którzy pełnili dyżury na dachu i w krypcie, szybko gasząc pożary wywołane zapalającymi bombami. Jeden z członków tej grupy miał powiedzieć: „Jeśli spadnie bomba na katedrę – to razem z nami, którzy stoimy na dachu”.

    Architektura

    Katedra św. Pawła (St Paul’s Cathedral) to jedno z najwybitniejszych dzieł architekta sir Christophera Wrena, zbudowana w stylu barokowym po wielkim pożarze Londynu w 1666 roku. Budowę rozpoczęto w 1675 roku, a zakończono w 1710.

    W czasach jej ukończenia był to najwyższy budynek w Londynie, a imponująca kopuła o wysokości 111 metrów dominowała nad panoramą miasta przez ponad 250 lat. Była to druga co do wysokości konstrukcja sakralna na świecie – zaraz po Bazylice św. Piotra w Watykanie – i pozostaje jedną z największych kopuł na świecie do dziś.

    Kopuła wsparta jest na trójpoziomowej strukturze, której centralna część – Galeria Szeptów (Whispering Gallery) – znana jest z niezwykłej akustyki. Katedra imponuje również ogromnym wnętrzem, bogato zdobionym freskami, rzeźbami oraz marmurowymi detalami.

    londyn-turysta-katedra-sw-pawla-bok
    londynturysta-katedra-sw-pawla-miedzy-budynkami

    londynturysta-katedra-sw-pawla-miedzy-budynkami
    londynturysta-katedra-sw-pawla-miedzy-budynkami
  • science museum

    science museum

    Dla Kogo?

    Muzeum Nauki w Londynie to idealne miejsce dla nauczycieli techniki, fizyki, czy innych nauk ścisłych. Zbiory są odpowiednie dla wszystkich grup wiekowych – od dzieci po dorosłych. Dla nauczycieli to doskonała okazja, by zobaczyć historyczne urządzenia i naukowe przełomy w praktyce. Rodziny z dziećmi znajdą interaktywne wystawy, które wciągają młodych odkrywców. Pasjonaci nauki zobaczą kluczowe wynalazki, jak silnik parowy, pierwsze komputery czy rewolucyjne technologie medyczne. Dzięki interaktywnym eksponatom można zrozumieć zasady działania urządzeń technicznych. Organizowane są również specjalne warsztaty i pokazy naukowe. Muzeum oferuje także materiały edukacyjne dla nauczycieli. Wizyta inspiruje do dalszego zgłębiania wiedzy.

    londyn-turysta-atrakcje-muzeum-nauki-science-museum-z-przodu
    londyn-turysta-atrakcje-muzeum-nauki-science-museum-historia

    historia

    Muzeum Nauki (Science Museum) zostało założone w 1857 roku jako część South Kensington Museum. W 1909 roku stało się odrębną instytucją. Inicjatorem jego powstania był książę Albert, który chciał promować edukację techniczną i naukową. Głównym celem było pokazanie postępów technologicznych i naukowych, szczególnie z rewolucji przemysłowej. Budynek w obecnej lokalizacji został ukończony w 1928 roku. Muzeum przeszło liczne modernizacje, by dostosować się do współczesnych wymagań edukacyjnych. Obecnie jest jednym z najważniejszych centrów nauki i technologii na świecie. Przyciąga rocznie miliony odwiedzających z całego świata.

    Budynek

    Muzeum Nauki w Londynie znajduje się w dzielnicy South Kensington. Budynek ma pięć głównych pięter, każde z różnorodnymi galeriami tematycznymi. Powierzchnia wystawowa wynosi około 32 000 metrów kwadratowych. Jest to przestronna, jasna konstrukcja zaprojektowana z myślą o dużym ruchu odwiedzających. Sale są dostosowane do prezentacji zarówno dużych eksponatów, jak i interaktywnych wystaw. Znajduje się tu także kino IMAX, restauracje oraz sklepy z pamiątkami naukowymi. Styl budynku łączy klasyczne elementy z nowoczesnymi rozwiązaniami architektonicznymi. Przestrzenie są dostępne dla osób niepełnosprawnych.

    londyn-turysta-atrakcje-muzeum-nauki-science-museum-budynek-wewnatrz (2)

    Podział eksponatów na działy

    poziom -1

    the secret life of the home

    to miejsce, gdzie można prześledzić fascynującą ewolucję urządzeń domowych. Zobaczysz tu początki technologii, które dziś uznajemy za oczywiste, takich jak odkurzacze, tostery czy pralki. Ekspozycja obejmuje zabytkowe modele sprzętów, które były pionierami w swoich kategoriach i pozwala zrozumieć, jak znacząco zmieniły one codzienne życie.

    Jednym z najciekawszych elementów wystawy jest prezentacja pierwszych odkurzaczy, które były tak duże, że transportowano je na wozach. To świetna okazja, by uświadomić sobie, jak daleko zaszła technologia. Eksponaty obejmują także ręczne miksery, proste żelazka czy pierwowzory współczesnych lodówek, które zachwycają swoim designem i pomysłowością.

    Dział jest interesujący zarówno dla dorosłych, którzy odnajdą w nim wspomnienia z dzieciństwa, jak i dla dzieci, które mogą się przekonać, jak wyglądały dawne domowe sprzęty. Niektóre urządzenia można nawet zobaczyć w akcji dzięki interaktywnym stanowiskom. Część wystawy poświęcona jest również urządzeniom rozrywkowym, takim jak stare radia czy telewizory, które kiedyś były luksusem. Wystawa w przyjazny sposób przybliża historię technologii i pokazuje, jak innowacje wpływały na nasze codzienne życie.


    power up

    to prawdziwy raj dla fanów gier komputerowych i technologii. Jest to przestrzeń, w której każdy, niezależnie od wieku, może odkrywać historię gier wideo i samodzielnie je testować. Pełno tu dzieci zafascynowanych grami, w które grali ich rodzice, oraz dorosłych, którzy z uśmiechem pokazują swoim pociechom kultowe produkcje sprzed lat.

    Wystawa oferuje ponad 160 konsol i urządzeń do gier, w tym klasyki takie jak Atari, Commodore 64, Nintendo NES, PlayStation 1 oraz wiele innych. To wyjątkowa okazja, by zagrać w takie tytuły jak „Pac-Man”, „Street Fighter”, czy „Tetris” na oryginalnym sprzęcie. Oprócz retro konsol, dostępne są także nowoczesne platformy, co pozwala na porównanie rozwoju branży gier.

    „Power Up” to miejsce, które jednoczy pokolenia – starsi z nostalgią wracają do gier swojej młodości, a młodsi odkrywają początki tej formy rozrywki. Wystawa ma interaktywny charakter, co sprawia, że każdy może spróbować swoich sił w różnych tytułach, niezależnie od poziomu doświadczenia. Dział cieszy się ogromną popularnością i jest szczególnie atrakcyjny dla rodzin.

    Niestety, wstęp na tę wystawę jest płatny, co odróżnia ją od większości darmowych ekspozycji w Science Museum. Mimo tego, warto zainwestować w bilety, bo emocje i wspomnienia, jakie dostarcza, są bezcenne. To nie tylko świetna zabawa, ale również lekcja historii gier komputerowych.



    Basement cafe & Picnic area

    W piwnicy Muzeum Nauki w Londynie znajduje się przestrzeń piknikowa, która jest wyjątkowym miejscem do odpoczynku podczas zwiedzania. To nieformalna strefa składająca się z szerokich stopni, na których odwiedzający mogą swobodnie usiąść i spożyć własne posiłki.

    Mimo prostoty tej przestrzeni, jest ona bardzo praktyczna i cieszy się dużym zainteresowaniem wśród rodzin z dziećmi oraz osób, które chcą na chwilę zrelaksować się w luźnej atmosferze.

    W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się również Basement Café, które oferuje szeroki wybór przekąsek, kanapek i napojów, co stanowi świetną alternatywę dla tych, którzy nie przynieśli własnego jedzenia. Atmosfera w kawiarni jest przyjemna, a przestrzeń dobrze zaprojektowana, co zachęca do krótkiego odpoczynku przed dalszym zwiedzaniem.


    poziom 0

    energy hall

    Energy Hall w Muzeum Nauki w Londynie skupia się przede wszystkim na maszynach parowych, które odegrały kluczową rolę w rewolucji przemysłowej. W tej przestrzeni znajduje się wiele imponujących eksponatów, które ilustrują, jak maszyny parowe były wykorzystywane w różnych dziedzinach przemysłu, od transportu po produkcję energii. Zwiedzający mogą zobaczyć działające modele maszyn parowych, które przedstawiają zasady ich działania oraz ich wpływ na rozwój technologii.

    W Energy Hall szczególną uwagę zwraca ogromna maszyna parowa, która stanowi centralny punkt wystawy. To jeden z największych i najlepiej zachowanych egzemplarzy tego typu maszyn na świecie. Dzięki interaktywnym elementom wystawy, tacy jak dźwignie i przyciski, zwiedzający mogą zobaczyć, jak maszyny te wykorzystywały parę wodną do wykonywania ciężkiej pracy, od napędu lokomotyw po zasilanie fabryk.

    londyn-turysta-museum-science-steam

    exploring space

    Dział „Exploring Space” w Muzeum Nauki w Londynie oferuje zwiedzającym wyjątkową podróż przez historię badań kosmicznych i odkryć związanych z przestrzenią. W tej sekcji muzeum można zobaczyć eksponaty dotyczące zarówno początków podróży kosmicznych, jak i współczesnych misji. Zwiedzający mogą podziwiać modele rakiet, statków kosmicznych i satelitów, a także interaktywne wystawy, które przybliżają tajniki technologii wykorzystywanych w badaniach kosmicznych, takich jak silniki rakietowe czy systemy nawigacji.

    W tej części muzeum szczególną uwagę zwraca historia programów kosmicznych, takich jak amerykański Apollo, który doprowadził do lądowania człowieka na Księżycu w 1969 roku, oraz rozwój radzieckiego programu kosmicznego. Zwiedzający mogą obejrzeć repliki statków kosmicznych, w tym słynnego lądownika Apollo, który zabrał astronautów na Księżyc. Dział „Exploring Space” ukazuje także postępy w technologii sond kosmicznych, które umożliwiły badanie innych planet, takich jak Mars, Jowisz czy Saturn.


    making the modern world

    Dział „Making the Modern World” w Muzeum Nauki w Londynie to wyjątkowa wystawa, która prezentuje przełomowe osiągnięcia nauki, technologii i inżynierii, które ukształtowały współczesny świat. Rozciągająca się na przestrzeni kilku wieków kolekcja obejmuje szeroki wachlarz artefaktów – od pierwszych maszyn przemysłowych, przez pionierskie wynalazki, aż po nowoczesne technologie, które zrewolucjonizowały nasze codzienne życie. Każdy eksponat opowiada fascynującą historię o tym, jak innowacje wpłynęły na rozwój cywilizacji.

    W centrum wystawy znajdują się takie ikony postępu technologicznego, jak Model T Ford – pierwszy masowo produkowany samochód, który zmienił sposób podróżowania, oraz oryginalna maszyna parowa Jamesa Watta, która przyczyniła się do rewolucji przemysłowej. Wystawa obejmuje również urządzenia związane z komunikacją, takie jak pierwszy komputer Apple czy wczesne modele telefonów, które unaoczniają, jak szybko zmieniają się technologie w naszych czasach. Eksponaty te są wzbogacone o interaktywne elementy, które pozwalają odwiedzającym zrozumieć mechanizmy działania poszczególnych wynalazków.


    IMAX the ronson theatre

    IMAX w Muzeum Nauki w Londynie to jedna z najbardziej zaawansowanych technologicznie sal kinowych w Wielkiej Brytanii, która oferuje niezwykłe doświadczenia wizualne i dźwiękowe. Dzięki ekranowi o wysokości czteropiętrowego budynku i najnowszym projektorom laserowym, widzowie mogą zanurzyć się w wysokiej rozdzielczości obrazy, które dosłownie otaczają ich ze wszystkich stron. Wyjątkowe systemy dźwiękowe dopełniają wrażeń, pozwalając odczuć każdy detal, od delikatnego szumu wiatru po potężne eksplozje w kosmosie.

    Repertuar IMAX obejmuje zarówno filmy popularnonaukowe, jak i dokumentalne, które wciągają widzów w fascynujące podróże. Można zobaczyć produkcje poświęcone eksploracji kosmosu, podwodnym głębinom czy najbardziej niezwykłym zjawiskom przyrody. Wiele z tych filmów jest kręconych specjalnie dla formatu IMAX, co gwarantuje najwyższą jakość obrazu i unikalną narrację. Jest to świetne miejsce zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i dla pasjonatów nauki, którzy chcą zgłębić tajemnice wszechświata.


    poziom 1

    medicine

    Na wystawie medycyna znajduje się ponad 3000 eksponatów, które ukazują rozwój medycyny na przestrzeni wieków. Można tam zobaczyć historyczne narzędzia chirurgiczne, modele anatomiczne oraz pierwsze prototypy sprzętu medycznego. Jednym z najbardziej intrygujących obiektów jest XIX-wieczny model szpitala, który przedstawia, jak wyglądała opieka zdrowotna w tamtych czasach. Galeria opowiada również o historii walki z epidemiami i przełomowych odkryciach naukowych, które zmieniły świat medycyny. To wyjątkowe miejsce, które łączy naukę, historię i ludzką ciekawość, dostarczając wrażeń zarówno dorosłym, jak i dzieciom.

    Jest to trochę mroczna kolekcja – metody leczenia w dawnych czasach są trochę szokujące w porównaniu do współczesnej medycyny. Czasami zabiegi stosowane dawniej były bardziej szkodliwe od choroby którą miały wyleczyć.

    londyn-turysta-museum-science-medycyna

    who am i?

    to interaktywna galeria poświęcona badaniu ludzkiej tożsamości i biologii. Prezentuje fascynujące zagadnienia związane z genetyką, neurologią oraz psychologią, pozwalając odkryć, co sprawia, że jesteśmy sobą. Wśród eksponatów znajdują się m.in. modele mózgu, materiały genetyczne i interaktywne stanowiska, które umożliwiają badanie własnych cech fizycznych i umysłowych. Galeria zachęca do refleksji nad pytaniami o to, jak geny, środowisko i doświadczenia wpływają na naszą osobowość. To doskonałe miejsce zarówno dla miłośników nauki, jak i tych, którzy chcą lepiej zrozumieć siebie i świat wokół.


    Adres:

    Science Museum

    Exhibition Road
    South Kensington

    KT9 2PW

    Dojazd:

    Autobus

    430 (R) , 345 (H), 14, 74, 360, 414, 430, C1 (E)

    londyn turysta underground icon

    Metro

    Circle, District, Piccadilly

    londyn turysta train icon

    Pociąg

    londyn turysta boat icon

    Statek

  • commonwealth memorial gates

    commonwealth memorial gates

    Odkąd Wielka Brytania rozpoczęła swoją ekspansję kolonialną, wiele osób z subkontynentu azjatyckiego i Afryki zmuszonych było do obrony swoich ziem. Z biegiem czasu wielu ochotników z tych regionów zaczęło walczyć w szeregach brytyjskich, dostrzegając w tym nadzieję na uzyskanie większej niezależności i swobód. Tysiące zginęło, walcząc w obu wojnach światowych dla Wielkiej Brytanii. Dopiero w 2002 roku, po niemal 57 latach od zakończenia II wojny światowej, Brytyjczycy upamiętnili te poświęcenia, odsłaniając Commonwealth Memorial Gates.

    londyn-turysta-atrakcje-pomnik-memorial-gates (6)

    Wygląd Pomnika

    londyn-turysta-atrakcje-pomnik-memorial-gates (4)

    Commonwealth Memorial Gates to kompleks czterech białych kamiennych filarów, z inskrypcjami upamiętniającymi 5 milionów ochotników z Indii, Afryki, Karaibów i wielu innych krajów Wspólnoty Narodów. Na kolumnach widnieją nazwy krajów, a także teksty poświęcone ich bohaterom, przypominające o wielokulturowym wsparciu, które było częścią historii wojennej Wielkiej Brytanii. W pobliżu znajdują się także rzeźby i tablice, w tym płaskorzeźby ze scenami przedstawiającymi walki i codzienność żołnierzy.

    Lokalizacja

    Pomnik znajduje się przy Constitution Hill, niedaleko Hyde Park Corner w Londynie, w sąsiedztwie Green Park. To miejsce nie tylko oddaje hołd, ale też symbolizuje połączenie tych narodów przez historię i współpracę.

  • przyroda

    przyroda

    londyn-turysta-fauna-and-flora-park

    Parki

    Londyn jest jednym z najbardziej zielonych miast na świecie i ma wiele parków oraz terenów zielonych. Szacuje się, że jest ich ponad 3,000, wliczając w to zarówno większe parki, takie jak parki królewskie, jak i mniejsze tereny zielone, ogródki kieszonkowe, oraz skwery miejskie.

    londyn-turysta-fauna-and-flora-ogrod

    Ogrody

    Ogrody Londynu, zarówno te historyczne, jak i nowoczesne, mają ogromne znaczenie kulturowe i przyrodnicze. Jednym z najbardziej znanych ogrodów jest Kew Gardens – Królewskie Ogrody Botaniczne, które są wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO i słyną z unikalnej kolekcji roślin oraz imponujących szklarni.

    londyn-turysta-fauna-and-flora-zoo

    ZOO

    Obecnie hodowla egzotycznych zwierząt w Londynie koncentruje się na ochronie gatunków zagrożonych wyginięciem oraz edukacji społeczności na temat różnorodności biologicznej i potrzeby ochrony środowiska naturalnego. Placówki te działają na rzecz zachowania i reintrodukcji gatunków, które są zagrożone na wolności, oraz prowadzą programy badawcze wspierające bioróżnorodność na całym świecie.

    najciekawsze parki i ogrody:

    tymczasowo brak jakichkolwiek wpisów

  • richard i the lionheart

    richard i the lionheart

    Syn: Henryka II Plantageneta i Eleonory Akwitańskiej
    Urodzony: 8 września 1157
    Zmarły: 6 kwietnia 1199
    Król Anglii od 1189 – 1199.

    Znany jest z popularnej literatury jako romantyczny i pełen cnót rycerskich. W noweli Sir Walter Scott opisał jak Król spotyka się ze sławnym Robin Hoodem i ułaskawia wszystkich banitów. Jest to raczej fikcja literacka, bo do dnia dzisiejszego nie udało się udowodnić, że Robin istniał w rzeczywistości.
    A jaki był w rzeczywistości król Ryszard?

    Akwitania

    Historia jest bardzo ciekawa i zaczyna się od matki Eleonory. Po śmierci ojca, Wilchelma X w 1137, była właścicielką Akwitanii – największej i najbogatszej prowincji francuskiej. I z tego powodu była łakomym kąskiem dla wszystkich władców. Dlatego wyszła za mąż za Króla Francji Ludwika VII. Nie było to szczęśliwe małżeństwo. Król był bardzo zazdrosny i woził ją ze sobą na wyprawy wojenne i krzyżowe. Postanowili się rozwieść, jednak papież nie dał im rozwodu, a nawet zmusił do wspólnego sypiania ze sobą. Dopiero pięciu arcybiskupów udzieliło rozwodu i Akwitania z powrotem wróciła do włości Eleonory.

    Nie czuła się bezpieczna z takim majątkiem. Mogła być porwana i siłą zmuszona do małżeństwa dla majątku. Dlatego szybko zaproponowała swoją rękę Henrykowi II Królowi Anglii. Pobrali się i mieli wspólnie kilkoro dzieci. Nie było to szczęśliwe małżeństwo. Król Henryk nie był jej wierny.

    Książe Ryszard nie był pierwszym synem dlatego nie pretendował do roli Króla Anglii. Królem miał zostać najstarszy brat Ryszarda i to on został przy ojcu aby się szkolić w trudnej roli bycia władcą. Dla niego zaś zaplanowali aby zarządzał włościami matki. Dlatego królowa Eleonora zabrała go i wyjechali do Akwinu aby przysposobić syna do bycia księciem tej Francuskiej krainy. Wychowywała go głównie matka – dlatego poznał sztukę i poezję. Uczył się śpiewać i codziennie też chodził do kościoła. By jednak być twardym szkolono go także w sztuce wojennej na rycerza. Czytał dużo i chciał być niczym król Artur i jego rycerze – by walczyć w obronie słabszych.

    Jednak życie – nawet tych bogatych z wielką władzą to nie jest bajka i w jego życiu było wiele przykrych chwil.

    Miał się ożenić z Hrabiną Alicją, która miała dosyć spory majątek, i nawet się zaręczyli, ale zaręczyny zostały zerwane, gdyż ojciec, Król Henryk II też miał ochotę na jej majątek i nie tylko.

    Młody Ryszard wziął też udział w buncie przeciw ojcu aby zrzucić go z tronu. Henryk I jednak był bardziej doświadczony, szybko i sprawnie pokonał buntowników. Pojmał i uwięził matkę Ryszarda aby zmusić go poddania. Jednym z warunków było zgładzenie wszystkich baronów którzy poparli Ryszarda w tym buncie. Wyruszył więc do Akwinu na wojnę i wyrżnął wszystkich sprzyjających mu Baronów.

    Trzecia wyprawa krzyżowa

    Po drodze do ziemi świętej Król Ryszard walczył na Sycylii, podbił Cypr. Po roku czasu dopłynęli do pozostałych wojsk krzyżowców oblegających Akkę. Po długim oblężeniu i miasto poddało się.

    Aby zniechęcić pozostałych obrońców innych arabskich miast i aby oszczędzić na wyżywieniu dla jeńców, król Ryszard kazał ich zgładzić około 2500. Wśród nich były kobiety i dzieci.

    Zostało mu jeszcze 3000 jeńców i zaczął pertraktować warunki kapitulacji. Muzułmanie spełnili większość postulatów, ale nie mogli dostarczyć krzyża na którym zginą Jezus. Dlatego zebrał 2700 saracenów i kazał ich ściąć na przedpolach Akki. Żołnierze ścinali im głowy i rozpruwali brzuchy w poszukiwaniu połkniętych kosztowności.

    uwięziony

    Wracając z wyprawy krzyżowej okręty zaskoczyła zła pogoda i statek rozbił się u wybrzeży Akwilei. Zmusiło to Ryszarda i jego drużynę na podróż drogą lądową. Przebrany za templariusza wędrował przez Europę Środkową. Legenda mówi, że został rozpoznany po swojej bujnej brodzie. Został złapany pod Wiedniem i uwięziony przez Leopolda z Austrii.

    Aby wykupić króla z niewoli – opodatkowano kościół i skonfiskowano jego majątek. Matka 80lat osobiście zawiozła, około 100 000 funtów srebra i wykupiła syna.

    Dlaczego Król Ryszard I jest ważny dla Anglików.

    Stojąc przed Pałacem Westministerskim zawsze nachodzi mnie refleksja dlaczego temu Królowi postawiono pomnik? Czym się zasłużył?

    Studiując historię jego życia i panowania można doszukać się wielu okrutnych i ohydnych czynów które były dokonywane z jego rozkazu.

    Mordował wielu możnych buntowników, a to tylko dlatego, że miały skarbce pełne kosztowności.

    Z tego samego powodu eksterminował całe rodziny żydowskie, z jego rozkazu mordowano nie tylko mężczyzn, ale kobiety i dzieci.

    Zbuntował się przeciw ojcu i chciał go zamordować aby zdobyć wcześniej tron.

    Na wyprawie krzyżowej siłą podbił Sycylię i Cypr, a na ziemi świętej zdobywał kolejne warownie i tysiącami mordował pojmanych więźniów. Z tego powodu miał przydomek DIABEŁ.

    Na temat jego seksualności też krąży wiele legend. Opisane jest jak sypiał z Księciem Filipem. Jednak nigdy nie spalili go za sodomię, jak to często bywało w tamtych czasach, ponieważ nigdy tego nie udowodniono. Poza tym w średniowieczu wielu rycerzy spało ze sobą w jednym łóżku, gdyż tak było cieplej.

    Do samej śmierci nie nauczył się języka Angielskiego. Mówił tylko po francusku. Bardzo często żartował, że jeśli ktoś by mu zapłacił odpowiednią kwotę to sprzedałby Londyn. Przebywał w nim sporadycznie.

    Jednak w umysłach Anglików jawił się jako honorowy rycerz. Często był tak przedstawiany przez bardów i poetów. Bezwzględnie rozprawiał się z wieloma wrogami Anglii. Wystarczyło tylko by miał „pełną sakiewkę” lub ziemie strategiczne.

  • boudica

    boudica

    Zwiedzanie Londynu to jak odkrywanie książki pełnej niesamowitych opowieści, a jedną z nich jest legenda o Boudice, królowej, która miała trochę inny sposób radzenia sobie z problemami niż dzisiejsi politycy. Bo kiedy Rzymianie zaczęli jej mieszać się w sprawy rodzinne i źle traktować jej córki, Boudica stwierdziła, że nie będzie składać skarg ani pisać oficjalnych listów. Zamiast tego chwyciła za rydwan, zebrała armię i ruszyła w trasę po Rzymianach jak na porządny koncert rockowy, z taką energią, że nawet Cezar pewnie pomyślał, że to trzęsienie ziemi!

    Więc jeśli zaczynasz zwiedzanie Londynu, zacznij je od Westminsteru i pomnika Boudiki. Wyobraź sobie, że ona tam nadal stoi na swoim rydwanie, gotowa rozwiązywać problemy na sposób „wywróć wszystko do góry nogami”. To jest doskonały przykład tego, że Londyn to miasto, w którym historie pełne są silnych postaci, które wiedziały, jak zrobić prawdziwe wejście… dosłownie!

    A kto wie, może na twojej trasie po Londynie znajdziesz w sobie trochę Boudiki i zamiast iść za tłumem turystów, wsiądziesz na swój własny rydwan (albo może po prostu metro) i ruszysz w miasto z takim samym zapałem jak ona!

    Historia

    Rzymianie, podczas swoich podbojów, często stosowali strategię opartą na okupacji, a nie brutalnym podboju. Zamiast mordować ludność i władców zdobywanych ziem, przejmowali kontrolę nad terytorium, narzucali swoje prawo i zbierali haracz, wzbogacając Rzym kosztem lokalnych społeczności. Jednym z kluczowych elementów rzymskiej dominacji było wprowadzenie prawa rzymskiego, które miało ścisłe zasady dotyczące dziedziczenia — przede wszystkim dziedziczenie tronu przez męskiego następcę.

    Król Iceni, Prasutagus, rządzący wschodnią Anglią, miał tylko jedną spadkobierczynię — swoją żonę Boudikę i ich dwie córki. W swoim testamencie król próbował zabezpieczyć przyszłość swojego królestwa, dzieląc swoje ziemie między swoje córki a cesarza rzymskiego, w nadziei, że ten kompromis pozwoli jego rodzinie przetrwać. Niestety, Rzymianie mieli inne plany.

    Po śmierci Prasutagusa, Rzymianie nie uznali testamentu i zamiast tego brutalnie zajęli jego ziemie. Boudika została upokorzona i pobita na oczach swoich ludzi, a jej córki były brutalnie zgwałcone przez rzymskich żołnierzy. Te akty przemocy i niesprawiedliwości wywołały w niej gniew i chęć zemsty. Postanowiła stanąć na czele buntu przeciwko okupantom.

    Boudika szybko zaczęła zbierać sojuszników wśród innych plemion brytyjskich, takich jak Trynowantowie, którzy podobnie jak ona cierpieli z powodu rzymskiej okupacji i wyzysku. Jej charyzma i determinacja sprawiły, że tysiące wojowników zgromadziło się pod jej dowództwem. Płonący gniew i poczucie krzywdy zjednoczyły Brytów przeciwko wspólnemu wrogowi — Rzymianom.

    W 60 lub 61 roku naszej ery Boudika poprowadziła swoje siły na rzymskie kolonie w Brytanii, a jej pierwszym celem stało się miasto Camulodunum (dzisiejsze Colchester), które zostało doszczętnie zniszczone. Po zdobyciu miasta, jej armia skierowała się na Londyn (Londinium) i Verulamium (dzisiejsze St Albans), paląc je doszczętnie. Mówi się, że w czasie tych ataków zginęły dziesiątki tysięcy Rzymian i ich sprzymierzeńców.

    Boudika została uznana za prawdziwą władczynię Brytanii, symbolizując walkę o wolność i niezależność Brytów przeciwko rzymskiemu ciemiężeniu. Niestety, pomimo początkowych sukcesów, bunt Boudiki nie mógł trwać wiecznie. Rzymianie, pod wodzą gubernatora Gajusza Swetoniusza Paulinusa, szybko się zreorganizowali i przygotowali do decydującej bitwy.

    Do starcia doszło w miejscu, które Rzymianie wybrali strategicznie — na wąskim polu otoczonym lasem, gdzie brytyjska przewaga liczebna nie mogła zostać w pełni wykorzystana. Choć Brytowie walczyli z ogromną determinacją, ich siły zostały rozgromione przez dobrze zorganizowaną rzymską armię. Po klęsce Boudika, nie chcąc wpaść w ręce wroga, popełniła samobójstwo, pijąc truciznę.

    Bunt Boudiki został brutalnie stłumiony, a Rzymianie odzyskali kontrolę nad Brytanią. Mimo to jej legenda przetrwała wieki, a sama Boudika stała się symbolem walki o wolność i niezależność. Jej determinacja, odwaga i tragiczny los uczyniły z niej jedną z najważniejszych postaci w historii Brytanii, inspirując kolejne pokolenia do stawiania oporu przeciwko opresji.

    Pomnik w Londynie.

    Pomnik Boudiki znajduje się na Westminster Bridge w Londynie, tuż obok Pałacu Westminsterskiego, siedziby brytyjskiego parlamentu. Przedstawia Boudikę stojącą na rydwanie bojowym, ciągniętym przez dwa konie, z wyciągniętymi rękami, które zdają się inspirować do walki. U jej boku znajdują się jej dwie córki, co dodatkowo symbolizuje jej rolę jako matki walczącej o przyszłość swojego ludu.

    Ten imponujący monument został zaprojektowany przez brytyjskiego rzeźbiarza Thomasa Thorneycrofta. Prace nad posągiem rozpoczęły się już w latach 50. XIX wieku, jednak ze względu na złożoność i koszty projektu jego ukończenie zajęło wiele lat. Pomnik został oficjalnie odsłonięty dopiero w 1902 roku, już po śmierci samego Thorneycrofta.

    Rzeźba ta jest hołdem dla Boudiki jako symbolu oporu i siły Brytów w obliczu rzymskiej opresji. Sama koncepcja pomnika podkreśla heroizm i determinację królowej Iceni, która nie zważając na przeciwności losu, stanęła do walki przeciwko jednemu z najpotężniejszych imperiów tamtych czasów. Ciekawostką jest to, że choć Boudika była postacią historyczną, przez długi czas jej historia była mało znana i doceniana, a dopiero w XIX wieku zyskała status bohaterki narodowej.

    Pomnik Thorneycrofta na Westminster stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych rzeźb w Londynie, upamiętniającą nieugiętą postać Boudiki i jej niezłomny duch walki o wolność.

    Media.

    W filmie „Boudica” (znanym również jako „Warrior Queen”) z 2003 roku w reżyserii Billa Andersona, rolę królowej Iceni zagrała Alex Kingston. Produkcja ta starała się oddać ducha jej buntu przeciwko Rzymianom, chociaż budżet i efekty specjalne mogłyby być bardziej imponujące w porównaniu z dzisiejszymi standardami. Informacje o filmie: >>LINK<<

    Film „Boudica” (znany także jako „Boudica: Queen of War”) z 2023 roku to brytyjski dramat akcji w reżyserii Jesse’ego V. Johnsona, z Olgą Kurylenko w roli głównej. Opowiada historię celtyckiej królowej Boudiki, która po śmierci swojego męża, Prasutagusa, prowadzi bunt przeciwko Rzymianom w Brytanii. Film miał premierę na platformach Amazon Prime Video i Netflix pod koniec października 2023 roku. Więcej informacji znajdziesz na. Informacje o filmie: >>LINK<<